ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΧΡΥΣΟΒΙΤΣΑΝΩΝ¨ΤΑ ΚΟΡΟΝΤΑ¨
Thursday, 2024-03-28, 1:57 PM
Our poll
RATE MY SITE
Total of answers: 171

Statistics

Total online: 1
Guests: 1
Users: 0

Login form

Search

Calendar
«  March 2012  »
SuMoTuWeThFrSa
    123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031

Entries archive

Site friends
  • Create your own site

  • Main » 2012 » March » 15 » Το Πολιτιστικο κέντρο ΟΤΕ Αθηνών τίμησε για την προσφορα του στην παράδοση , τον Τάκη Καρναβά
    7:08 PM
    Το Πολιτιστικο κέντρο ΟΤΕ Αθηνών τίμησε για την προσφορα του στην παράδοση , τον Τάκη Καρναβά

      
    Το Πολιτιστικο κέντρο ΟΤΕ Αθηνών  τίμησε για την προσφορα του στην παράδοση , τον Τάκη Καρναβά , παρουσία πλήθους κόσμου που ξεπέρασε τις προσδοκίες των διοργανωτών. 
    Ο Πρόεδρος του πολιτιστικού κέντρου Δημήτριος Κασόλας ήταν αυτός με τις ωραίες ατάκες του καλούσε στο πατάρι τους καλεσμένους καλλιτέχνες .   Συμμετείχαν οι καλλιτέχνες : Πάνος Πλαστήρας ( κλαρίνο ) και οι τραγουδιστές : Αντώνης Κυρίτσης , Γιώργος Καψάλης , Βασίλης Αγραφιώτης , Θεόφιλος , Αρετή Κετιμέ , Γιωργος Κονιτόπουλος κ.λπ . την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Ξηρομέρου Βασίλειος Μουρκούσης , ο Επίτιμος Πρόεδρος της ΠΑΝΣΥ Αλέκος Σάββας, ο Πρόεδρος της Ο.Π.ΣΥ.Ξ. Δημήτριος Στεργίου . Για τη ζωή και την μουσική του προσφορά στα δρώμενα του τόπου μας , μίλησε ο Νίκος Θεοδ. Μήτσης ο οποίος μέσα απο αδιάσειστα στοιχεία που συνέλεξε , τα παρουσίασε στο κοινό και τα οποία έχουν ως ακολούθως : 

    « Αυτό τον κόσμο που΄ μαστε 
    άλλοι τον είχαν πρώτα 
    σ΄ εμάς τον παραδώσανε 
    κι άλλοι τον καρτερούνε » 

     

    Ο Τάκης Καρναβάς γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1936 στην ΚΑΝΔΗΛΑ Ξηρομέρου, και ήταν γιος του Γιώργου Καρναβά και της Βασιλικής Καπότη απ΄ την Κομποτή Ξηρομέρου. Το 1954 παντρεύτηκε (αφού την έκλεψε) την Αγγέλω Κοντογιώργη (με καταγωγή απ΄ το Νυδρί Λευκάδος) και απόκτησε τρία παιδιά, τον Παρασκευά, την Πολυξένη και τον Γιάννη. 

    Ο πατέρας του Γιώργος Καρναβάς, έπαιζε Λαούτο και συμμετείχε σε τοπικές κομπανίες του τ. Δήμου Σολίου ( νυν Αλυζίας ), απ΄ όπου το μουσικό βάπτισμα - ο Τάκης ο Καρναβάς - το πήρε απ΄ τον πατέρα του και από τους εκεί ντόπιους Λαϊκούς Οργανοπαίχτες της Κανδήλας σε ηλικία 17 χρονών και πιο συγκεκριμένα από τους: Σπύρο Ζώτο ( Λαούτο – Κιθάρα και Τραγούδι ) ο οποίος κατάγονταν απ τη Φιλιπιάδα και ως Οργανοπαίχτης και πολύ καλός , τεχνίτης –Φανοποιός , κατέληξε μετά την Μικρασιατική καταστροφή , σώγαμπρος , στην Κανδήλα Ξηρομέρου , συνδυάζοντας το επάγγελμα του Φανοποιού - Γανωματή , με αυτό του περιστασιακού Μουσικού , στα χωριά πέριξ της Κανδήλας και όχι μόνο. 

    Ο Σπύρος ο Ζώτος ήταν πολύ καλλίφωνος , γνώριζε δε από τραγούδια τον άμμο της θάλασσας και , πάντρευε την Ηπειρώτικη μουσική παράδοση με αυτή της Αιτωλ/νίας , η οποία ως γνωστόν έχει πλείστα κοινά στοιχεία και μουσικές επιδράσεις . Ήταν , θάλεγα , ο πνευματικός – Μουσικός πατέρας , του Τάκη Καρναβά.  

    Πρωτοξεκίνησε λοιπόν ο Καρναβάς , το 1952 και συνεργάστηκε ακόμη και με τους ντόπιους Λαϊκούς Οργανοπαίχτες της Κανδήλας , ήτοι τους : Στάθη Λύτρα ή Μπαχάκια ( κλαρίνο ) , Νίτσα Κόλιο ή Φλιτζώρα ( άριστος στο κλαρίνο και περιζήτητος ) ,Γεράσιμο Κεραμίδα ( βιολί ) , Γιάννη Βαρδή ( κρουστά ) , Ντίνα (τραγουδίστρια ) και το Χρήστο Σπ. Ζώτο (Λαούτο –Τραγούδι). 

    Ξεκίνησε όπως προαναφέραμε , στα 1952 έχοντας ως κέντρο , την Κανδήλα και ακτίνα δράσης του , κυρίως τα χωριά του Ξηρομέρου όπως : Αρχοντοχώρι (Ζάβιτσα ) , Μύτικας , Βάρνακας , Παναγούλα , Βούστρι , Τρύφου , Αχυρά , Κατούνα , Κομποτή , Κωνωπίνα , Παπαδάτου , Σκουρτού, Μαχαιρά , Μπαμπίνη , Βλιζανά , και Αετό.  

    Μέσω μεταφοράς των , στα χωριά αυτά , ήταν , τι άλλο , η πεζοπορία και τα γαιδουρομούλαρα κι , αν και αυτά υπήρχαν … 

    Τα γλέντια ( γάμοι και πανηγύρια ) γίνονταν τότε δίχως μικρόφωνα και κρατούσαν τουλάχιστον 3 ημέρες , η δε αμοιβή , έφτανε δεν έφτανε τις 200 δρχ. 

    Όλα γίνονταν για το μεράκι… αν και μερικές φορές δέχονταν και την κοινωνική απαξίωση , τύπου : « ήρθαν οι γύφτοι » που έλεγαν τότε , για τους ντόπιους πλανόδιους περιστασιακούς λαϊκούς οργανοπαίχτες στον τ. Δήμο Σολίου ( νυν Αλυζίας ). 

    Αυτοί οι Μουσικοί , παρά , τις όποιες αντίξοες συνθήκες , όχι μόνο δεν κλονίσθηκαν , αλλά διαφύλαξαν ως κόρη οφθαλμού και μετέφεραν από στόμα σε στόμα την παράδοση του τόπου μας μέχρι και σήμερα.. Εξού και η λαϊκή ρήση : 

     

    Ξέρω τραγούδια θάλασσα και τον νηχώ διαλέγω, 

    Φάτε και πιέτε βρε παιδιά γλεντήστε να χαρούμε. 

     

    Εκτός των προαναφερθέντων χωριών , ο Τάκης ο Καρναβάς επισκεπτόταν με τους ντόπιους Μουσικούς της Κανδήλας και τα χωριά της Βόνιτσας όπως : Ζαβέρδα ( Πάλαιρος), Πωγωνιά , Σκλάβενα , Πλαγιά , Περατιά , Μοναστηράκι, Παλιάμπελα , αλλά και απέναντι στα νησιά Κάλαμος και Καστός . 

    Η αλήθεια είναι , ότι το Μοναστηράκι Βονίτσης του έδωσε μεγάλη ώθηση και όχι μόνο . Στο Μοναστηράκι δε , έπαιξε για τελευταία φορά το 1995 με τον μόνιμο σε κλαρίνο συνεργάτη του – τα τελευταία του χρόνια – τον Πάνο τον Πλαστήρα. 

    Εν τω μεταξύ στα 1953 και για 4 συνεχή χρόνια , βρέθηκε στη βρυσομάνα των Μουσικών , το χωριό Κανδήλα Ξηρομέρου , ο Βασίλης ο Σαλέας , ο μετέπειτα κορυφαίος κλαρινίστας της Ελλάδας. 

    Αγαθή τύχη και σημαντικός σταθμός , έλαχε , για τον νεαρό τότε Καρναβά , στο ξεκίνημά του , να συνεργαστεί με τον φτασμένο μουσικό , Βασίλη Σαλέα , οργώνοντας στη κυριολεξία το Ξηρόμερο , μιας και ο Σαλέας ,ως ερωτευμένος με τη Γιαννούλα ( Γύφτσα ) , κόρη του γύφτο –Παύλου που έμενε χρονικής στη Κανδήλα , έμενε ο Σαλέας στην Κανδήλα κι έπαιζε για τον έρωτα του και το μεράκι του , έχοντας δίπλα του και το ανερχόμενο αστέρι , τον Τάκη Καρναβά. 

    Έμεινε ο Βασίλης Σαλέας στη Κανδήλα κοντά στα 4 χρόνια ( ως το 1958 ) , παίζοντας στα γύρω χωριά και συχνά – πολύ συχνά , στοΜύτικα ( ως αστικό και εμπορικό κέντρο της περιοχής από κείνα τα χρόνια ) και στα Καφενεία των : Νίκου Παλιογιάννη και του Γιάννη Τζεφρώνη , αλλά και σε γάμους στα γύρω χωριά κυρίως στην Κανδήλα και στο Αρχοντοχώρι ( Ζάβιτσα ) όπου το 1956 στο Αρχοντοχώρι έπαιζαν στο γάμο του Επαμεινώνδα Σωκρ. Μήτση για 3 συνεχόμενες μέρες. Ο γάμος αυτός μολογιόταν για χρόνια !! στη Ζάβιτσα . 

    Χρυσές εποχές μολογάν οι παλιοί , άφηναν τα γλέντια του Βασίλη Σαλέα με τον Τάκη Καρναβά στο Ξηρόμερο και δη , στον τ. Δήμο Σολλίου ( Κανδήλα , Μύτικας , Βάρνακας , Βάτος , Παναγούλα , και Αρχοντοχώρι ) και προσφάτως Αλυζίας(1998-2010 ) που καταργήθηκε το2010 και ενσωματώθηκε από το 2011 στον ενιαίο πλέον Δήμο ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ . 

    Κάποια στιγμή , μοιραία ο Σαλέας ( ως απόδημος από τη ράτσα του ) φεύγει και έρχεται στην Αθήνα , όπου γραμμοφωνεί τις επιτυχίες, 

     

    Α. Το Τραγούδι 

    « όσο καλά κι αν τα περνώ μια μαυροφόρα δεν ξεχνώ ,  

    τη μαυροφόρα τη Γιαννούλα που μούχει κάψει τη καρδούλα . 

    Σε περιμένω μελαχρινέ μου και πάρεμε Βασιλικέ μου . » 

     

    Β . Το Τραγούδι 

    « Φόρα τα μαύρα Γιαννούλα μου 

    Φόρα τα μαύρα φόρατα , ( δις ) Γιατί σου πάνε όμορφα » 

     

    Επιτυχίες διαχρονικές , με σεβασμό στον έρωτα του για τη γυφτοπούλα τη Γιαννούλα , που τόσο πολύ αγαπούσε και τελικά αργότερα την παντρεύτηκε ο Βασίλης Σαλέας. 

    Και ο Τάκης Καρναβάς τι απόγινε όταν έφυγε ο Βασίλης Σαλέας απ την Κανδήλα ? Αναζήτησε και αυτός νέους Μουσικούς ορίζοντες …. Δεν τον κράταγε πια η τοπική μουσική ενασχόληση στα χωριά του Ξηρομέρου. 

    Έτσι ,αφού είχε συνεργαστεί και διδαχθεί τα μέγιστα από τους τοπικούς Λαϊκούς Οργανοπαίχτες που προαναφέραμε και , κυρίως με τον Βασ. Σαλέα , φεύγει και μαζί με τον Χρήστο Ζώτο βρίσκονται στη γειτονική Λευκάδα, όπου συνεργάστηκαν με τους : Θαν. Βλάχο ( κλαρίνο), Σπ. Κατωπόδη ( κλαρίνο) , Γερ. Κούρτη ή Μίλαρης , Γιώργο Αθανίτη , Αντ. Λεονταρίτση και Μήτσο Τσουρούφλη , όλοι τους εξαίρετοι ντόπιοι κλαρινετίστες της Λευκάδας . 

    Θα πρέπει να επισημάνουμε επίσης , ότι στα πανηγύρια και στους γάμους , σχεδόν μέχρι το 1975 , ο Καρναβάς , εκτός του ότι τραγουδούσε καλλίφωνα , έπαιζε πολύ καλά , ισάξια θα λέγαμε με τη φωνή του και κιθάρα , αλλά και άλλα έγχορδα μουσικά όργανα. 

    Μετά την Λευκάδα , ο Καρναβάς , ρίχτηκε απέναντι στην Πρέβεζα , όπου συνεργάστηκε με τους αδελφούς Νταή , ήτοι τους :Νίκο , Βελισσάρη και Γιώργο Ντίκο ή Νταής , και με τον Βασίλη Μπεσίρη ή Τουρκοβασίλη , πολύ καλό κλαρίνο για την εποχή εκείνη και από τους μόνιμους επισκέπτες των χωριών του Ξηρομέρου και ιδιαίτερα στον Μύτικα ( αποκριές , πανηγύρι Αη Νικόλα , Αγ. Ελεούσας, Γάμοι , αρραβώνες , Σαββατοκύριακα κ.λ.π ) όπου μαζεύονταν απ τα γύρω χωριά και γλένταγαν . 

    Το να πας ,εκείνα τα χρόνια στο Μύτικα , ήταν τρανή χαρά για τους ηλιοκαμένους ξωμάχους και ποιμένες της περιοχής. 

    Ανήσυχος ο Καρναβάς ,δεν έμενε άλλο στα τοπικά ακούσματα του Ξηρομέρου –Λευκάδας και Πρέβεζας. Ήθελε να εμπλουτίσει το Μουσικό του « αυτί » και με άλλα ακούσματα. 

    Έτσι γύρω στα 1959 - 1960 βρίσκεται στα ΓΙΑΝΝΕΝΑ , όπου συνεργάζεται , πρώτα με τον δεξιοτέχνη κλαρινίστα Γιώργο Μπραχόπουλο και μετά με τους αδελφούς Πάνο και Θανάση Χαλιγιάννη . Ένα τέτοιο ταλέντο σαν τον Καρναβά , δεν μπορούσε να διαφύγει και της προσοχής των Αδελφών Χαλκιά : Τάσου & Φώτη . Συνεργάσθηκε ο Καρναβάς στα Γιάννενα με τους Χαλκιάδες και για ένα διάστημα ήρθε στο Ξηρόμερο ( Κατούνα , Μοναστηράκι , Βόνιτσα ) με τους Χαλκιάδες παίζοντας μαζί τους στους γάμους και στα πανηγύρια της περιοχής Ξηρομέρου. 

    Σφυρηλατήθηκε ο Τάκης ο Καρναβάς για μια 8 ετία με ακούσματα , του Δυτικού Πολιτισμού , της Λευκάδας ( τα Επτάνησα είχαν και εξακολουθούν να έχουν υψηλής ποιότητας μουσική κουλτούρα ) , της Πρέβεζας και των Ιωαννίνων . 

    Αργότερα , αφού πέρασε για πολύ λίγο καιρο και στην Άρτα , συνεργάζεται φευγαλέα με τους Σουκαίους ( Βασίλη και Βαγγέλη στο κλαρίνο , Φώτη στο Βιολί και Τάκη στο ακορντεόν ). Μεγάλη και τρανή μουσική οικογένεια οι Σουκαίοι , ισάξια , των Χαλκιάδων . 

    Κατεβαίνει από την Άρτα ο Καρναβάς στο ΑΓΡΙΝΙΟ περί τα 1960, όπου είχε την τύχη να συνεργαστεί με τον κορυφαίο ( μετά τον Σαλέα ) κλαρινίστα για εκείνη την εποχή , τον Παρασκευά Κουτρομάνο τον επονομαζόμενο και Γυφτοπαρασκευά . 

    Στο Αγρίνιο συνεργάστηκε επίσης με τους Ανδρέα και Αργύρη. Θεοδωρόπουλο ( κλαρίνο ) και τον Γιάννη Μαϊκαντή ( τραγούδι ) . 

    Χρυσές εποχές άφησε ο Καρναβάς στα κέντρα διασκεδάσεως του Αγρινίου , όπως : το Μούλεν – Ρούζ του Σπ. Σιγκούνα , τις Εφτά Μουριές του Θωμ. Ζαρκαδούλα στον Άγ. Κων/νο , του Γιώργη Τσάφη και του Θαν. Καλατζή στον Άγ. Χριστόφορο , όπου ως γνωστόν τα κέντρα αυτά λειτουργούσαν τότε κάθε βράδυ 

    Με αφετηρία λοιπόν το Αγρίνιο και , ακτίνα τα χωριά : της Μακρυνείας , τα χωριά στο κατώμερο ( κάτω Ξηρόμερο ) όπως : Μάστρου , Πεντάλοφος , Παλιομάνινα , Ρίγανη , ΄Οχθια , Γουριώτισσα και τα χωριά της Μακρυνείας & Παραβόλας , ο Καρναβάς , βάζει την μουσική του σφραγίδα και το ταλέντο του και αφήνει χρυσή εποχή και σ΄ αυτή την περιοχή του Λεκανοπεδίου του ΑΓΡΙΝΙΟΥ και της Μακρυνείας. 

    Παράλληλα ο Καρναβάς , τραγουδάει στους γάμους και σταπανηγύρια και φτάνει μέχρι το Μεσολόγγι , όπου συνεργάστηκε με τον Πάνο Σκούρα (κλαρίνο) , Γιώργο Σκούρα (σαντούρι) , Θαν. Σκούρα (βιολί) , η δε φήμη του Καρναβά απλώνεται ως το Καρπενήσι , την Ναύπακτο , την Ιτέα , το Λιδωρίκι και την Άμφισσα, συμμετέχοντας στους Γάμους και τα πανηγύρια τους . 

    Ολοκληρώνεται και καταξιώνεται , λοιπόν , ο Καρναβάς στη Δυτική Ελλάδα ( Λευκάδα –Πρέβεζα – Γιάννενα – Αγρίνιο – Μεσολόγγι – Ναύπακτο – Άμφισσα ) μέσα σε 8 χρόνια, δίχως διαφημιστικές καμπάνιες , βίντεο κλίπ , σπόνσορες , τηλεοράσεις κ.λ.π , κ.λ.π , αλλά με το πηγαίο ταλέντο του , τις χαρισματικές φωνητικές του ικανότητές και τη μεγάλη εκφραστικότητα, όπου συγκινούσε και συνέπαιρνε νέους μεσόκοπους και γερόντους ακροατές του , στα πανηγύρια και στους γάμους . Οι ακροατές , όταν τραγουδούσε ο Καρναβάς, εκστασιάζονταν και κατέφευγαν σε ακραίες εκδηλώσεις θαυμασμού και όχι μόνο ( σπασίματα , μεθύσια , κ.λ.π ) , που όμοιες τους , δεν έχουν γίνει για κανένα παραδοσιακό τραγουδιστή στην Ελλάδα .  

     

    Και όλα αυτά όπως προαναφέραμε μέσα σε 8 χρόνια ( 1952 - 1960 ) . 

     

    Γύρω στα 1961 τον καλεί στην Αθήνα ο Βασίλης ο Σούκας ,αφού γνωριστήκανε και δουλέψανε, όπως προείπαμε ,για λίγο διάστημα στην Άρτα και από τότε συνεργάζονται επισήμως και για αρκετά έτη στην Αθήνα , και δη στα κέντρα : Ελληνικό Γλέντι , Πετροκότσυφας , Κότζακ , Γλυκοχαράματα και το 1964 , γραμμοφωνεί τα τραγούδια«Αδέρφια μη μαλώνετε», «Ξελογιάστρα » , με την εταιρίαΚολούμπια , και την άλλη χρονιά γραμοφωνεί τα τραγούδια : 

    « τ΄ έχουν της Μάνης τα βουνά » , « Βασίλω Καλαματιανή » με την εταιρία Μάστερ μποξ 

    Το 1965 συνεργάζεται με τον κλαρινίστα Γιάννη Βασιλόπουλο και γραμμοφωνούν τις επιτυχίες   « ο Παλαμιώτης », « η Γυφτοπούλα » , « έλα στη μεγάλη ιτιά » , « φίλοι γιατί σκορπίσατε» . Σχεδόν κάθε χρόνο , ο Καρναβάς έβγαζε 4 –5 δισκάκια των 45 στροφών και όλα αυτά με επιτυχία ανά το Πανελλήνιο. Η εταιρεία που γραμμοφώνησε τα περισσότερα τραγούδια του , ήταν , η Μιούζικ μποξ -εταιρεία του Βασίλη Σούκα -αλλά και με την ΜΙΝΟΣ ΜΑΤΣΑΣ και ΥΙΟΣ , ΠΑΝΑΦΟΝ , ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ , ΦΟΙΝΙΞ κ.λπ εταιρίες. 

    Απ΄ το 1962 έως το 1972 , αυτή η δεκαετία είναι η χρυσή εποχή του Καρναβά , όπου κυκλοφόρησε πάνω από 250 μικρά δισκάκια των 45 στροφών , και αργότερα γραμοφώνησε , 25 μεγάλους δίσκους των 12 τραγουδιών ( τα περισσότερα με το Βας. Σούκα ) , η δε φήμη του , έφτασε πέραν των ορίων της Ελλάδος , ταξίδεψε και τραγούδησε στους απόδημους πρώτα της Γερμανίας και του Βελγίου και ακολούθως : Αυστραλία , Καναδά και Αμερική . 

    Οι απόδημοι Ξηρομερίτες –Αιτ/νες και Ρουμελιώτες , στο πρόσωπο του , αναγνώριζαν την λησμονημένη πατρίδα , τη μάνα , τον πατέρα , τ΄ αδέλφια και το χωριό τους που είχαν αφήσει πίσω. Και στους απόδημους , όπως και στον ελλαδικό χώρο , ο Καρναβάς άφησε με χρυσά γράμματα ανεξίτηλα τη σφραγίδα του. 

    Ενώ το 90 % των τραγουδιών του , τα είχε γραμμοφωνήσει με τον Βασ. Σούκα , εν τούτοις ο Καρναβάς , όπως μας αφηγείται ο λαουτιέρης – σολίστας Χρ. Ζώτος, όταν έπαιζε με τον Γιάννη Βασιλόπουλο και στο πατάρι ήταν : Τασία Βέρα , Σοφία Κολητήρη , Αργυρούλα , Φρόσω Βέρα , Φ. Πυργάκη , Β. Χριστιά έκλαιγε στη κυριολεξία και τα έδινε όλα. ... 

    Ήταν φαίνεται , η μουσική χημεία που τους έδενε όλους ….. 

    Συνεργάστηκε επίσης και με άλλους αξιολογότατους καλλιτέχνες ( τραγουδιστές –κλαρίνα) ,που αριθμώντας τους επί της παρούσης , φοβάμαι μήπως ξεχάσω κάποιον και άθελα μου τους αδικήσω. 

    Τραγουδούσε , ο Τάκης ο Καρναβάς , σε ψιλές αλλά και χαμηλές νότες , πράγμα σπάνιο για σημερινό φτασμένο καλλιτέχνη. 

    Ήταν με λίγα λόγια χαρισματικός τραγουδιστής , όπου θητεύσας κοντά σε λαϊκούς οργανοπαίχτες και σε ονόματα όπως : Βας. Σαλέας , Ν. Νταής , Β. Τουρκοβασίλης , Γ. Μπραχόπουλος , Τάσος Χαλκιάς , Βασ.& Βαγ. Σούκας , Β. Κοκκώνης , Γ. & Θ. Βασιλόπουλος , Μ. Βασιλειάδης , Π. Πλαστήρας , ο Γυφτοπαρασκευάς κ.λ.π , πήρε πολλά απ αυτούς ,αλλά και έδωσε πολλά , μα πάνω απ΄ όλα έδωσε το δικό του παραδοσιακό μουσικό δρόμο και τον ηχώ των τραγουδιών πάνω σε παραδοσιακό καμβά και , όχι δημοτικίζοντες νερόβραστες αηδίες που τολμούν να ηχογραφούν και δυστυχώς και να τραγουδούν σημερινοί « μουσικοί » του « γλυκού νερού και της αρπαχτής » . 

    Τραγούδησε ο Καρναβάς τραγούδια της ξενιτιάς , του πόνου , του χωρισμού , του έρωτα , αλλά και πολλά μελωδικά επιτραπέζια –κλέφτικα . 

    Φτερούγιζε η ψυχή σου , όταν άκουγες τον Τάκη Καρναβά να τραγουδάει το μελωδικό και ερωτικό τραγούδι : 

    Απόψε κρύο έκανε ματάκια μου , κρυό και τραμουντάνα , 

    τα περιγιάλια πήξανε κι οι βρύσες μαρμαρώσαν , 

    και σεις περιβολάκια μου ματάκια μου , ομόρφα στολισμένα , 

    μην είδατε τον αρνητή ματάκια μου, τον ψεύτη της αγάπης , 

    πόντας φιλούσε ν έλεγε , η αγάπη δεν αρνιέται , 

    κι τώρα μαπαράτησε ματάκια μου , σαν καλαμιά στο κάμπο. 

     

    Ή , το λυρικότατο και πασίγνωστο τραγούδι : 

    Νεραντζούλα φουντωμένη πούνε τάνθη , σού Νεραντζούλα 

     

    Ή , το ωραιότατο ερωτικό αριστούργημα σε στίχους και μελωδία: 

    Τώρα τα πουλιά τωρά τα χελιδόνια ,τώρα οι πέρδικες 

    συχνολαλούν και λένε , ξύπνα αγάπη μου , ξυπνά καλέμ΄ αφέντη, 

    ξύπνα αγκάλιασε κορμί κυπαρισσένιο κιασπρονε λαιμό . 

     

    Ή , το γαμήλιο ( πατινάδα ) εκστασιακό τραγούδι. 

    Ναχα να ρόιδο νάριχνα στο πέρα παραθύρι, 

    Νατσάκιζα το μαστραπά πούχει το μόσχο μέσα … 

     

    Ή , το θεσπέσιο σε στίχους και όχι μόνο , επιτραπέζιο τραγούδι. 

    Ποιο νάνε κείνο το αστρί που πάει κοντά στην πούλια 

    Κείνο μου φέγγει κι έρχομαι Δέσπω μου στην αυλή σου 

    Βρίσκω την πόρτα σου κλειστή , και τα κλειδιά παρμένα 

    Σκύβω φιλώ την κλειδαριά .(τραγούδι με σεβασμό και βαθύ νόημα ) 

     

    Ή , την πασίγνωστη ανά το Πανελλήνιο Λαφίνα : 

    Όλα τα λάφια βόσκουνε κι’ όλα δροσολογούνται 

    και μια λαφίνα ταπεινή δεν πάει κοντά με τάλλα , 

    μόνο ταπόσκια περπατεί τα΄απόζερβα διαβαίνει 

    κιόπ΄ εύρει γάργαρο νερό θολώνει και το πίνει . . . 

    ( απ ΄ τ΄αριστουργηματικότερα θάλεγα ερωτικά παραδοσιακά μας τραγούδια ) 

     

    Μα , αν έλαχε και είχες άνθρωπό σου στην ξενιτειά ή πόνο στα σωθικά σου , όταν σ΄ έτρωγε το σαράκι του νόστου του αγαπημένου σου και άκουγες απ΄ τον Τάκη Καρναβά , το παρακάτω τραγούδι , δεν βάσταγες , λύγιζες και έκλαιγες με λυγμούς και αναφιλητά σα μωρό παιδί , γιατί , ο Καρναβάς σου άγγιζε τον πόνο σου , την ψυχή σου, τον άνθρωπο σου , το είναι σου …και αυτό το τραγούδι δεν είναι άλλο παρά το γνωστό : 

     

    Ξενιτεμένο μου πουλί κι αλαργινό μου αηδόνι 

    Η ξενιτιά σε χαίρεται κι ΄γώ χω τον καημό μου 

    Τη να σου στείλω ξένε μου αφτού στα ξένα πούσαι 

    Σου στέλνω μήλο σέπεται κυδώνι μαραγκιάζει 

    Σου στέλνω κι το δάκρυ μου σένα χρυσό μαντήλι 

    Το δάκρυμ΄ είναι καφτερό κι καίει το μαντήλι … 

     

     

    Νίκος Θεοδ. Μήτσης 

    Αρχοντοχώρι ( Ζάβιτσα ) Ξηρομέρου 

     

    Views: 975 | Added by: takoronta | Rating: 0.0/0
    Total comments: 0
    Only registered users can add comments.
    [ Registration | Login ]
    Copyright MyCorp © 2024