Καυτερός κι ανυπόφορος ο φετινός Αύγουστος, λες κι ήθελε να αντιγράψει και να ταιριάσει με την τραγική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας και σαν σαράκι τρώει τις καρδιές μας. Την κατάσταση που κάνει τους ανθρώπους να πονούν, και να μένουν άπραγοι, με δεμένα τα χέρια, από κάποιον ύπουλο και παντοδύναμο θαρρείς εξουσιαστή και να βλέπουν τους δρόμους, που οδηγούν στο αύριο, σφαλιστούς με βαριές αμπάρες. Τα παραδοσιακά πανηγύρια που "έδιναν και έπαιρναν” στην ύπαιθρο, αυγουστιάτικα, κυρίως, προς τιμήν του πολιούχου Αγίου, περιορίστηκαν στο θρησκευτικό μέρος. Εορταστικές καμπάνες, εκκλησιασμός και Άγιος ο Θεός. Η οικονομική κρίση δεν επιτρέπει το φαγοπότι και τα όργανα κοστίζουν ακριβά. Όμως, σε πείσμα των καιρών, οι κάτοικοι της υπαίθρου δεν ξέμειναν από γλεντοκόπια. Το κενό κάλυψαν οι λεγόμενοι "πατριδοτοπικοί” σύλλογοι, με τις πολιτιστικές εκδηλώσεις, που αναλαμβάνουν να προσφέρουν τα καλά του πανηγυριού δωρεάν, σχεδόν, με μικρή επιβάρυνση στο πιοτό. Ο Σύλλογος των Χρυσοβιτσάνων της Αθήνας, πρωτοπορώντας, ζήτησε την συνδρομή των χωριανών και άλλων παραγόντων του τόπου, για τα φαγητά και τα ορεκτικά. Έτσι οι κτηνοτρόφοι πρόσφεραν σφαχτάρια, οι νοικοκυρές πίτες, κάθε λογής πίτσες και γλυκά (ραβανές), οι τυροκόμοι τυριά και οι φουρναραίοι άφθονο ψωμί. Τα έξοδα για τα όργανα και τους τραγουδιστές καλύφθηκαν από το Σύλλογο. Την τακτική του συλλόγου μας ακολούθησαν και οι άλλοι σύλλογοι και έτσι οι κάτοικοι της υπαίθρου δεν στερήθηκαν από την καθιερωμένη καλοκαιριάτικη απόλαψη. Έφαγαν, ήπιαν, ευφράνθηκαν, μπήκαν στο κέφι και έφεραν αρκετές γυροβολιές, επιδεικνύοντας και τις χορευτικές τους αρετές, κάτω από τους ήχους των δημοτικών τραγουδιών που παιάνιζε με πολλή δεξιοτεχνία η ορχήστρα με τους τραγουδιστές της. Τα σφάγεια ψήθηκαν, τεμαχισμένα, στο φούρνο και λιανίστηκαν από έμπειρα χέρια σε κανονικές μερίδες και κανένας δεν αδικήθηκε. Η διανομή των μερίδων μαζί με πίτα και εξαιρετικό τυρί, τύπου γραβιέρας, έγινε από νεαρούς του χωριού που πρόθυμα προσφέρθηκαν και με πολύ ζήλο επιδόθηκαν στο έργο τους και αρίστευσαν. Σαν τον φτεροπόδαρο Ερμή αλώνιζαν το χώρο, παίρνοντας και εκτελώντας παραγγελίες σε χρόνο μηδέν. Τέλεια η οργάνωση και ο χρόνος κύλησε με απόλυτη τάξη, σε μια εύθυμη ατμόσφαιρα, χωρίς παράπονα, παρεξηγήσεις και επεισόδια. Είχαμε μόνο τραγούδια, χωρίς παρατράγουδα. Ο κόσμος πέρασε ξέγνοιαστες στιγμές απ' αυτές που ομορφαίνουν και δίνουν νόημα στη ζωή και μένουν βαθειά χαραγμένες στη μνήμη. Η ευτυχία δεν έχει διάρκεια. Έχει μόνο ευτυχισμένες στιγμές, σαν κι αυτή που γνώρισε κι έζησε ο κόσμος εκείνη την βραδιά. Ξέχασε τα βάσανα και την κρίση, που μαστίζει και ενδημεί στη χώρα μας. Πέταξε έξω τη φτώχεια του κι άνοιξε διάπλατα τις πόρτες της καρδιάς να περάσει μέσα η χαρά και το κέφι και να μοιράσει ευχές σε όλους και για όλα. Όλα άλλαξαν γύρω του. Άλλαξαν και τα μέσα του. Ελευθερώθηκε από όλες τις κακίες και τις μικρότητες, που σέρνει μέσα του και παρουσίασε τον εαυτό του γυμνό στην αλήθεια και στην αγάπη. Βρήκε τα αγαθά που ταιριάζουν στη ζωή. Ας είναι καλά ο Σύλλογος. Στο δρόμο που χάραξε και ακολουθεί εδώ και 35 χρόνια, πρόσθεσε ακόμα ένα κρίκο στη μακριά αλυσίδα των προσφορών και των επιτυχιών του, να αναδείξει το χωριό του και να το φέρει κοντά στον πολιτισμό. Να καλυτερέψει τη μοίρα του, κλέβοντας απ' τον ελεύθερο χρόνο, που δύσκολα περισσεύει απ' την ασταμάτητη πάλη για την επιβίωση. Ο Σύλλογος δεν επιζητεί κι ούτε θέλει να επιβάλλει τις απόψεις του, που, άλλωστε, δεν έχουν στόχο πέρα από το καλό του χωριού. Στέλνει σε όλους το κάλεσμα να πυκνώσουν τις τάξεις του, να γίνουν πολλοί, για να προσφέρουν περισσότερα από αυτά που έχει ανάγκη το χωριό. Οι πολλοί παίρνουν την Πόλη. Οι λίγοι δεν μπορούν ούτε να αμυνθούν. Οι θύρες του Συλλόγου είναι ανοιχτές και όσοι πιστοί και λάτρεις του χωριού προσέλθετε. Πρέπει, επιτέλους, να παύσουμε να περιστρεφόμεθα γύρω από τον εαυτό μας, αγνοώντας και αδιαφορώντας για τους άλλους και όλα τα προβλήματα που μας αγγίζουν στην καθημερινότητα κι είναι κοινά για όλους. Η διαφορά έγκειται στον τρόπο αντιμετώπισής τους. Άλλοι καίγονται κι άλλοι αδιαφορούν.
Ένα θέμα του φετινού καλοκαιριού ήταν και οι βροχές, που σταμάτησαν το χειμώνα και η παρατεταμένη ξηρασία έβλαψε και ζημίωσε γεωργία και κτηνοτροφία. Κανένας όμως δε στενοχωρήθηκε για τη λαθροϋλοτομία. Για τις βελανιδιές, που τις ρήμαξαν στην ψηλόραχη και άλλοι, που τις κόβουν την άνοιξη και το χειμώνα τις πωλούν σαν ξερά ξύλα, ανενόχλητοι. Κανένας δεν νοιάζεται. Πέρα βρέχει... Και πέρα απ' τις ανάγκες που ικανοποιούνται με ήπια ξύλευση, όλοι ξέρουν ότι τα δάση φέρνουν τις βροχές και κρατούν το νερό, που αποταμιεύεται υπόγεια και διατηρούν τα βουνά πράσινα και εξασφαλίζουν δροσερό κλίμα. Νιώσαμε άσχημα φέτος το καλοκαίρι με τις μεγάλες ζέστες. Όταν όμως τα δάση αφανιστούν η ζέστη, χρόνο με το χρόνο, θα μεγαλώνει. Αυτές τις συνέπειες θα τις νιώσουμε και θα τις υποστούμε όλοι μας και θα ναι οδυνηρές και μη αναστρέψιμες. Με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Είναι απαραίτητη η συμμετοχή στα κοινά και γι' αυτά εργάζεται και υπάρχει ο σύλλογος κάθε χωριού. Και πρέπον είναι να συμμετέχουμε σ' αυτούς και στενά να συνεργαζόμαστε μαζί τους. Για τυχόν παράπονα υπάρχει η εφημερίδα του χωριού με 30 χρόνια συνεχούς λειτουργίας. Ο Σύλλογος γεννάει τον εθελοντισμό, δηλαδή την ανιδιοτελή προσφορά εργασίας και χρόνου για θεραπεία παντοειδών αναγκών προς το σύνολο και την ομαλή λειτουργία σε κάθε μικρή και μεγάλη κοινωνία. Κάθε κοινωνία δείχνει και το πρόσωπό της, όμορφο ή αποκρουστικό. Το δείχνει σαν καθρέπτης η καθαριότητα. Πέστε μου πως θα σας φανεί ένας τόπος που βρωμάει από την ακαθαρσία και σε κάθε σας βήμα σκοντάφτετε πάνω σε σκουπίδια και απορρίμματα. Μιλώντας για απορρίμματα να αναφέρω κάτι που επισήμανα και πολύ με προβλημάτισε και με έφερε σε δύσκολη θέση. Δεν ήξερα ποιον να κακίσω: το δράστη που έκαμε την απρέπεια ή τους χωριανούς που την ανέχθηκαν. Στο δρόμο που κατηφορίζει απ' την εκκλησία απέναντί της ένας συγχωριανός αφού έκοψε όλα τα θρασεμένα αγριοχόρταρα , τα σώριασε πάνω στο δρόμο. Αυτό και την εκκλησία ενοχλεί και την πλατεία με τα μαγαζιά της και όλους τους χωριανούς που περνούν από κει καθημερινά. Είναι και κίνδυνος για πυρκαγιά. Όμως κανείς δεν βρέθηκε να τον παρατηρήσει και να τον ανακαλέσει στην τάξη. Γι' αυτό, αγαπητοί χωριανοί στρέψτε την προσοχή σας στα κοινά. Συνεργασθείτε με το σύλλογο και με όλες τις αρχές. Το απαιτεί η τάξη και η ευπρέπεια και η ανάγκη για επίδειξη ανθρωπιάς. Μη δείχνετε ανοχή σ' όσους παρεκτρέπονται. Η ανοχή μεγαλώνει την αυθάδεια και τη θρασύτητα και γίνεται πηγή και αιτία κακών για την κοινότητα. Δεν σας υποτιμώ και δεν σας κακολογίζω. Ένας από εσάς είμαι κι εγώ και δεν παριστάνω τον πολύξερο και τον τέλειο αλλά και δεν έχω και τίποτε να κερδίσω. Το κέρδος ή η ζημία, ανάλογα με τος πως πορευθείτε, σεις θα τα εισπράξετε. Πάρτε τα λόγια μου σαν ένα είδος συνδρομής και βοήθειας κι ας μην το έχετε ανάγκη. Κίνητρό μου η αγάπη για σας και το χωριό μας που θέλω να το βλέπω να προοδεύει. Πάνος Λαζαρόπουλος 5/9/2012
|
