Να ζήσεις χρόνια εκατό, κι ανέμελα.
Και να ταράζεις καθ’ αρσενικό,
συθέμελα.
Άπειρες οι καλές στιγμές,
και μελωμένες.
Και της ζωής σου όλες τις ορμές,
άσε λυμένες.
Τη γλύκα της ζωής με ρουφηξιές βαθιές,
να τη χαρείς.
Και χίλιες καρδιές, στη ζώνη σου,
σε αρμαθιές Να ‘χεις νωρίς.
Νωρίς-νωρίς,
να ‘χεις το χρόνο να διαλέξεις.
Και για τον τρόπο θα σου πώ μόνο,
δυό λέξεις.
Την ευτυχία δύσκολα την ανταμώνεις,
αν την κυνηγάς. Μα αν την βρείς, τ
ο πως να τη γραπώνεις,
πρέπει να νογάς.
Δημ. Βασ. Κίσσας
| 
