|
Γιατί πρέπει να γίνουμε οικολόγοι
Οι άνθρωποι ζούμε σε μια εποχή όπου η τεχνολογία, η βιομηχανία, το εμπόριο και η οικονομία έχουν ανθίσει και έχουμε χάσει τους δεσμούς μας με την φύση. Αυτό προκαλεί σοβαρά προβλήματα σε εμάς, στα ζώα και γενικά στο περιβάλλον. Ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα είναι το φαινόμενο του θερμοκηπίου, το οποίο προκαλεί την αύξηση της θερμοκρασίας και προκαλείται από τα καυσαέρια και τους ρύπους των εργοστασίων. Το φαινόμενο αυτό σε συνδυασμό με την τρύπα του όζοντος που δημιουργείται από τα χημικά προϊόντα, έχει προκαλέσει τόσο μεγάλες αλλαγές στην επιφάνεια και το κλίμα της γης που οι πάγοι έχουν αρχίσει να λιώνουν και ανεβαίνει επικίνδυνα η στάθμη του νερού. Ο άνθρωπος έχει απομακρυνθεί τόσο πολύ από τη φύση που δεν ενδιαφέρεται ούτε για τον ίδιο του τον εαυτό, αφού μολύνει χωρίς να νοιάζεται το νερό που πίνει και τον αέρα που αναπνέει. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να εμφανίζονται πολλές ασθένειες και να χάνονται αθώες ζωές. Επίσης έχει οδηγήσει στην μείωση και τον αφανισμό πολλών ειδών ζώων, φυτών και πτηνών. Ήρθε ο καιρός, λοιπόν τώρα περισσότερο από ποτέ να ενδιαφερθούμε για το περιβάλλον, να επιστρέψουμε στη φύση, να την προστατέψουμε για να μπορέσουμε να τη δώσουμε ζωντανή στις γενιές που θα έρθουν αργότερα.
Άννα Γαντζούδη
Το χωριό μου
Το χωριό μου είναι η Χρυσοβίτσα. Βρίσκεται στο νομό Αιτωλοακαρνανίας στο δήμο Αστακού. Είναι χτισμένο στους πρόποδες ενός βουνού που ονομάζεται Αλογοβούνι. Το όνομα Χρυσοβίτσα προήλθε: α) Γιατί έλεγαν έτσι την κόρη του βασιλιά Κόροντα. β) Γιατί ο Βασιλιάς κρατούσε χρυσή βέργα. γ) Γιατί ο βασιλιάς είχε πολύ χρυσάφι και κατασκεύαζε χρυσές βέργες. Ο πληθυσμός δεν είναι μεγάλος, ούτε μικρός. Οι κάτοικοι περίπου 300-350. Το χωριό έχει πολλά εξωκκλήσια. Ο πολιούχος μας είναι ο Άγιος Γεώργιος. Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Δηλαδή οι γεωργοί και κτηνοτρόφοι. Δίπλα από την εκκλησία υπάρχει μια μεγάλη πλατεία και δίπλα μια παιδιχκή χαρά όπου περνούν τον ελεύθερο τους χρόνο τα παιδιά. Αγαπώ πολύ το χωριό μου και δε θα το αποχωριζόμουν ποτέ.
Θανάσης Θεοδώρου Δ' Δημοτικού
Πως θα ήθελα να ήταν το σχολείο μου!
Το σχολείο που πηγαίνω είναι ένα μικρό διθέσιο και πέτρινο σχολείο στην άκρη του χωριού. Δεν έχει πολλά πράγματα. Εγώ έχω ζήσει τις πιο όμορφες στιγμές εκεί. Σαν μαθήτρια όμως στο μυαλό μου έχω ένα εντελώς διαφορετικό σχολείο πιο μεγάλο, πιο σύγχρονο με περισσότερες ανέσεις. Το σχολείο ου θα ήθελα να ήταν ένα μεγάλο κτίριο με μεγάλες φωτεινές και ευρύχωρες αίθουσες, οι οποίες θα είχαν τηλεοράσεις, προτζέκτορες, dvd και άλλα επιτραπέζια παιχνίδια. Μεγάλες βιβλιοθήκες με πολλά βιβλία, καθαρούς ασπροπίνακες ακόμη και διαδραστικούς πίνακες. Επίσης θα ήθελα ένα μεγάλο εργαστήριο φυσικής και πληροφορικής όπου θα θα μπορούμε να μαθαίνουμε για την τεχνολογία και την επιστήμη. Στις εγκαταστάσεις του σχολείου μου θα προτιμούσα να υπάρχει ένα μεγάλο κλειστό γυμναστήριο με πολλά όργανα γυμναστικής, όπου τα παιδιά θα μπορούν να γυμνάζονται. Ακόμη θα προτιμούσα να υπάρχει ένα εστιατόριο για να μπορούν τα παιδιά να τρώνε την ώρα του φαγητού. Αυτό που πραγματικά θα ήθελα πιο πολύ όμως έιναι μια μεγάλη αυλή καλυμμένη με γρασίδι, στην οποία θα υπάρχουν γήπεδα ποδοσφαίρου μπάσκετ και βόλεϊ για να κάνουμε τα αγαπημένα μας αθλήματα. Ακόμα θα μου άρεσε πολύ να υπήρχε από άκρη της αυλής μια παιδική χαρά και ένα κιόσκι για να μπορούμε να ξεκουραζόμαστε. Αυτή είναι η εικόνα του ιδανικού σχολείου για μένα και κάπως έτσι θα ήθελα να ήταν όχι μόνο το δικό μου σχολείο αλλά και όλων των παιδιών.
Ειρήνη Τσέλα Ε' Δημοτικού
Ένα ταξίδι που θα ήθελα να κάνω
Στο χωριό έχω ζήσει όλη μου τη ζωή. Καιρό πια να πάω ένα ταξίδι πιο μακριά, όπως στην Αθήνα, για την οποία έχω διαβάσει βιβλία, εγκυκλοπαίδειες, έχω παρακολουθήσει εκπομπές, έχω δει φωτογραφίες και έτσι έχω δημιουργήσει πολλές ιδέες στο μυαλό μου για το πως μπορεί να είναι αυτή η πόλη. Στην Αθήνα έχει πολλά να δεις και να εξερευνήσεις. Πρώτα θα ήθελα να ανέβω στον ιερό βράχο της Ακρόπολης για να θαυμάσω το μνημείο του Παρθενώνα, το οποίο διατηρείται περήφανο τόσους αιώνες. Δίπλα από τον Ναό υπάρχει το νέο μουσείο της Ακρόπολης το οποίο έχει τραβήξει τα βλέμματα όλου του κόσμου. Εκτός από το Μουσείο της Ακρόπολης θέλω να δω κι άλλα μουσεία, Αρχαιολογικά, Ιστορικά, το Νομισματικό Μουσείο κι έτσι να έχω πολλές γνώσεις. Επίσης θέλω να πάω στο Πλανητάριο για να παρατηρήσω τους πλανήτες και τα αστέρια και να ανακαλύψω το σύμπαν. Αν βαρεθώ μπορώ να πάω για ψώνια, να πάω στην πλατεία Συντάγματος να δω τη Βουλή ακόμη και στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο να δω τα ζώα που φυλάσσονται εκεί. Η Αθήνα είναι η μεγάλη πρωτεύουσα της Ελλάδας και αν εξαιρέσεις το μόνο μειονέκτημα της που είναι το καυσαέριο, προσφέρει πολλά πράγματα να δεις και να κάνεις και είναι σίγουρα το ταξίδι που θα ήθελα να κάνω.
Γεωργία Μελεούνη
"Το αγαπημένο μου ζώο”
Το αγαπημένο μου ζώο είναι ο λαγός. Ο λαγός ανήκει στην κατηγορία των θηλαστικών και μοιάζει με το κουνέλι. Υπάρχουν πολλά είδη λαγών και ζουν στα βουνά και στα δάση. Ο λαγός μου αρέσει επειδή έχει μεγάλα αυτιά και μπορεί να ακούει καλά. Έχει μεγάλα πόδια για να πηδάει πολύ ψηλά, άσπρο ή μαύρο τρίχωμα , φουντωτή ουρά και μύτη για να μυρίζει πολύ καλά. Ο λαγός τρώει χόρτα, φυτά όπως τα μαρούλια, τον μαϊντανό, τα καρότα και φύλλα από δέντρα. Ο λαγός είναι γενικά μοναχικό ζώο. Κάθε χρόνο γεννά τέσσερις ως πέντε φορές τρία μικρά, κατά μέσο όρο. Τον λαγό δεν θα τον αλλάξω με κανένα άλλο ζώο στο κόσμο γιατί είναι ένα χαρούμενο ζώο. Θα ήθελα να είχα και εγώ ένα κατοικίδιο λαγό για να παίζω μαζί του και να το φροντίζω.
Ηλίας Αυδής
|
