ΧΑΛΚΕΙΣ

Οχλοβοή και τάραχος,

κι ένταση στα χαμόσπιτα.

Στον μαχαλά των σιδεράδων

οι μελαμψοί τεχνίτες πάνε κι έρχονται

βαμμένοι απ’ το χρώμα του θυμού,

βαθυκόκκινο μεσ’ τη μαυράδα δυσδιάκριτο.

Έχασαν τη βολή τους.

Πάει το τσαπί πετάχτηκε,

Άροτρα και υνιά αχρείαστα,
και κάθε εργαλείο της φωτιάς

Και τώρα τα παιδιά των τσαντιριών

τι θ’ απογίνουν!

Η τεχνική , η επιστήμη,  οι συνθήκες

τους ξεπέρασαν

συζητούν.Στης χαλεψιάς να σκεπασθούν

τις μαλακές φτερούγες,

που ξέρουν από τώρα πως θα λειώσουν

Θάμνοι οι αρχηγοί τους, αχ

Την άλλη τέχνη τώρα αμνοί,

μονοδιάστατοι, ανέμπνευστοι.

Τους νέους δρόμους  αποστρέφονται

και τις δεσμεύσεις όμοια.

Μεγάλη θλιψη τελικά

Γιατί ούτε απ’ τους νέους

η λύση στον ορίζοντα αχνοφαίνεται.

Γιατί κι αυτοί από μικροί

Μπολιάστηκαν,

Η φύση η σοφή, θα δώσει λύση

στην αλλαγή των εποχών βασίζεται,

ίσως τη μόνη  αλήθεια.

ΔΗΜ. Β. ΚΙΣΣΑΣ