Αρχοντονιός παντρεύεται και παίρνει προσφυγούλα, Κι η πεθερά σαν τάκουσε πολύ της κακοφάνη Πιάνει δυο φίδια ζωντανά, πιάνει τα τηγανίζει. - Έλα νύφη μ’ να φάς φαϊ, ψάρια τηγανισμένα. Παίρνει την πρώτη πηρουνιά κι ύστερα δευτερώνει. - Νερό, μάνα μου, κι έσκασα, νερό και θα πεθάνω. - Νύφη, νερό δεν έφερες, νύφη νερό δεν έχω. Κι αν είναι στάλα από νερό, θολό και βουρκωμένο. Σύρε και στο αϊταράκι σου, και εκείνο θα σου δώσει σταυρόδεσε τα χέρια της στ’ αϊτάρι της πηγαίνει. - Εδώ ‘ ρθα αϊταράκι μου, για μια σταλιά νεράκι Μου σκάσαν τα χειλάκια μου απ’ το πολύ φαρμάκι. Χρυσό σταμνάκι άρπαξε στη βρύση κατεβαίνει κι ώσπου να πάει κι ώσπου να ‘ρθει τη βρίσκει πεθαμένη.
ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΙΚΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΎΔΙΑ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ 1984 ΤΟΥ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Τ. ΣΑΒΒΑ
| 
